... من کارهایم را به حساب نفس کشیدن خودم می‌گذارم. اگر هم که می‌جنگم نفس کشیدن مـن است این جنگ. چون این منم که نفس می‌کشم نفس را اینجور کشیده ام به هدف درافتادن با زشتی‌هایی و جهل‌هایی که در جامعه ام هست. قاضی و داور کارم در این نفس کشیدنم که مرهون هیـچ کسی نیستم و توقعی هم از هیچ کس ندارم خودم هستم. افسار فکر و کار و زحمت و عشق و توانایی ام را نه به دست دستگاه می‌سپارم نه به دست چهار تا جرتغوز که میدانم به قدر بز نمی فهمند، اما هر چه حجم دارند پر از نفهمی و محرومیت و خودپسندی و احتیاج به خودنمایی بی توجیه و پرت خودشان است.