بی تردید آنسل آدامز نخستین هنرمند امریکایی است که عکاسی منظره را به مرزهای کمال فنی رساند. وی شیوه ای موسوم به «نظام ناحیه ای» را ابداع نمود که بنا بر آن، موضوع به ناحیه ها یا زمینه‌هایی تقسیم می‌گردد و سپس شدت هر ناحیه به وسیله نورسنج اندازه گیری می‌شود. به این ترتیب عکاس قادر می گردد که از پیش کیفیت بازسازی رنگدرجه های عکس را کنترل کند.

آدامز که منحصراً به سوی عکاسی منظره گرایش نمود، توفیق یافت که حساسیت، مفهوم ترکیب و تعادل را که احتمالا از موسیقی به میراث برده بود در آفرینش منظره های طبیعی به کار زند. وی که پیانو نوازی چیره دست بود، قاعده های محتوایی آهنگسازی را در روح کار تصویری خود ادغام کرد و منظره هایی را به وجود آورد که در سمفونیهای با عظمت و پرشکوه تداعی می‌شوند.