ولادیمیر نیکالا یویچ واینوویچ، طنزنویس معاصر روس، در ۲۶ سپتامبر ۱۹۳۲ در شهر دوشنبه به دنیا آمد. پدرش روزنامه‌نگار و مادرش معلم ریاضی بود. در مه ۱۹۴۱ به همراه پدرش به شهر زاپاروژیه (در اوکراین کنونی) نقل مکان کرد. با آغاز جنگ جهانی دوم و تخلیة شهر، در نقاط مختلف اتحاد جماهیر شوروی ساکن شد و از همان کودکی حرفه‌های مختلفی را تجربه کرد: چوپانی، تجاری، لوله‌کشی، مکانیکی هواپیما، و نویسندگی برنامه‌های رادیویی، چهار سال نیز سرباز بود (۱۹۵۵-۱۹۵۱). هر گاه امکانش فراهم بود در مدارس شبانه درس می‌خواند. یک سال و نیم نیز در دانشسرای تربیت معلم درس خواند. 

واینوویچ از زمان خدمت در ارتش به سرودن شعر پرداخت. سپس به نثر روی آورد و نخستین داستانش با عنوان ما اینجا زندگی می‌کنیم در سال ۱۹۶۱ در مجلة نووی‌میر (جهان نو) به چاپ رسید. سپس داستان‌های کوتاه و بلند دیگری، از جمله به فاصلة نیم‌کیلومتر، می‌خواهم شرافتمند باشم، دو رفیق و میزان اعتماد منتشر شد. در ۱۹۶۲ به عضویت اتحادیة نویسندگان شوروی درآمد. از سال ۱۹۶۵ که ماجرای پرسروصدای محاکمة آندری سینیافسکی و یولی دانیل آغاز شد، واینوویچ یکی از کسانی بود که نامة دفاع از این دو نویسندة سرشناس روس را امضا کرد و در اقدامات دیگری نیز با هدف دفاع از حقوق بشر شرکت جست. از آن زمان مشکلات نویسنده با حکومت شوروی شدت بیشتری گرفت و با چاپ بخشهایی از رمان او با عنوان زندگی و ماجراهای غیرمعمول سرباز ایوان چونكین در خارج از کشور، مشکلات به اوج رسید. ماجرای کتاب حاضر نیز مربوط به همین دوره است و گوشه‌ای از فشارهای حکومت بر او را نشان می‌دهد. 

پیشگفتار مترجم