کتاب حاضر مجموعه مقالاتی است که نویسنده از سال ۱۹۱۴ - ۱۹۴۸ نوشته است. «هرمان هسه» این را خود اذعان دارد که پیش از آنکه یک نویسنده باشد یک شاعر است و برای همین است که در بسیاری از این مقالات زبانی استعاری را بخدمت گرفته که گاه مطلب را پیچیده می‌کند.

مقالات بخاطر شرایط خاص زمانی و مکانی ثبت لحظات نیستند بلکه بیان حال و هوائی سوزنده هستند که دنیانی را به آتش و خون کشید. شاید بتوان گفت که این کتاب، تاریخ است که بدست یک تاریخ‌نویس نوشته نشده بلکه شاعری آنرا نگاشته است. در تمام صفحات کتاب «هسه» از ابراز احساسات افراطی و رقیق پرهیز کرده و وقایع را با میزان انساندوستی و بشریت سنجیده و نگاشته است. مقصود آنکه از دنیائی سخن گفته که داد بشردوستی سر می‌دهند و خلاف آن عمل می‌کنند به بشریتی نهیب می‌زند که خودش را باخته و فریاد «خودت را بشناس» در گوش ناشنوایش طنینی بیش ندارد. منظور از ترجمه یحاضر هم آوائی با تمامی نقطه نظرهای نویسنده نیست، آنچه زیباست تلاش او در ورای جنگ و دشمنی است و هدفش راه یافتن در اعماق وجود آدمی و بیان عشق و صلح است. باقی را باید در کلام رازگونه و توانای خود او جستجو کرد.

مترجمان