رابطه‌ی آگامین با فلسفه پیچیده است. آگامبن می نویسد که فلسفه «قلمرو ویژه یا خاصی ندارد، فلسفه در ادبیات، در هنر یا علم یا الاهیات یا هر چیز دیگری نهفته است، و فلسفه عنصری‌ست که می توان به آن پرداخت. با این مفهوم، فلسفه در تمام قلمروها پراکنده شده است. فلسفه همیشه به معنای پراکندگی بوده، و باید گردآوری و جمع شود». از سوی دیگر، او خاطر نشان می شود که «فلسفه همیشه و روی هم رفته به شکل سازنده ای به قانون ربط پیدا می کند، و هر کار فلسفی همیشهُ و تا حدودی به معنی واقعی کلمه، بر آن است که به قانون ربط پیدا کند». در نتیجه، نوشته های آگامبن به فلسفه، قانون و سیاست می پردازد و از این رو، او را می توان در قامت یک فیلسوف سیاست دید.