این روزها درباره امید چندان نمی‌نویسند. شاید هم در روزگار ما عصر جنگ مدام، فقر جهانی و فجایع مهیب زیست محیطی امید ایستاری نیست که خواهان چندانی داشته باشد وقتی چنین به نظر می‌رسد که بر جبین آینده چیزی به جز بلا و مصیبت قابل مشاهده نیست آنگاه رواست اگر بگوییم در روزگار ما انعطاف پذیری و نه امید آن فضیلتی است که بیش از همه مورد نیاز است. با این حال، در کتاب حاضر نشان خواهم داد که امید صرفاً یک ایستار وجودی اساسی برای همه ما نیست ،بلکه اگر واقع بینانه باشد، فضیلتی مهم نیز هست.

سخن گفتن از فضیلت سخن گفتن از ویژگی‌ها و گرایش‌های شخصیتی ای است که به ما کمک می‌کنند زندگی را به نحوی خوب و شایسته زندگی کنیم. برای مثال انسان شجاع قادر است در مقابل دشواری هایی که در دلش ترس می‌اندازند بایستد و این چنین در برنامه هایش موفق گردد. انسان گشاده دست و گشاده رو قادر است بر میل خویش به خود خواهی غلبه کند و این چنین به نیازمندان کمک کرده قدردانی و احترام دیگران را جلب نماید.