آندری مکین (۱۹۵۷) نویسنده‌ای است با تجربه‌های زیستی بسیار عجیب و تلخ. او که در سیبری به دنیا آمده و در اتحاد جماهیر شوروی رشد کرده بود، شیفته‌ی ادبیات و زبان فرانسه بود. مکین در هجرتی عجیب از پشت مرزهای شوروی خود را به فرانسه رساند و بعد سال‌ها توانست خود را به عنوان نویسنده تثبیت کند و برای رمان وصیت نامه‌ی فرانسوی جایزه‌ی کنکور را نیز به دست آورد. او در داستان‌های کتاب عشق‌های زودگذر ماندگار روایت‌هایی نوشته از مهم‌ترین عنصر تشکیل دهنده‌ی زندگی اش یعنی تناقض زیستن در دوران شوروی. داستان‌ها که به نوعی تکمیل کننده‌ی همدیگر هستند شخصیت‌هایی را روایت می‌کنند که در زندگی خود با اندوه‌ها، ماجراها و عشق‌های خاصی روبه رو شده‌اند، زمان بر آن‌ها گذشته و حالا روایتی از ایشان باقی مانده که مملو از تناقض‌ها و دوگانگی‌هاست، امری که خود مکین نیز به آن گرفتار بوده به خاطر نوع زندگی خاصش؛ از طرفی روسی و از سویی فرانسوی شده. به همین خاطر این داستان نویس درخشان مخاطب خود را با روایت‌هایی روبه رو می‌کند که در آن‌ها احساس تلف شدن هویت و زندگی به چشم می‌آیند. داستان‌هایی جذاب و بدیع که نمایانگر قدرت اوست در ساختن جزئیات شخصیت. مکین در فرانسه زندگی می‌کند و دو سال پیش نیز به عضویت آکادمی فرانسه درآمد.