در پاییز سال ۱۹۸۷، مارگریت دوراس اندک زمانی پس از انتشار آخرین زمانش اميلي إل، با روزنامه نگار جوان ایتالیایی، لئوپولدینا پالوتا دلا توره، چندین گفت و گو انجام می‌دهد که ماه‌ها به درازا می‌کشد و در واقع آخرین مصاحبه‌ای خواهد بود که در قالب کتاب منتشر شده است. این گفت‌وگو را انتشارات تارتاروگا تنها یک بار در سال ۱۹۸۹ به زبان ایتالیایی منتشر می‌کند. درست مشخص نیست که چرا در آن زمان، توجه هیچ کدام از ناشرهای فرانسوی را جلب نمی‌کند. خود دوراس هم به تازگی از دوره طولانی اغماء بیرون آمده و همچنان درگیر تنظیم فیلمنامه عاشق بوده. به هر تقدیر، کتاب هرگز به چاپ دوم نمی‌رسد و تا سال ها ناشناخته می‌ماند. تا اینکه در سال ۲۰۱۳، نزدیک به هفده سال پس از مرگ دوراس، ژنه دو چکاتی ـ در شرح کاملی که در یادداشتش در این کتاب آمده ـ آن را به زبان فرانسوی ترجمه می‌کند و در انتشارات شوی به چاپ می‌رساند. دوراس در این گفت‌وگوها در کمال آزادی و با صراحت درباره زندگی، آثار، نقاط تاریک وجود خود، نیز موفقیت، سیاست و عشق حرف می‌زند.