هیچ یک از کسانی که در جریان تولد دیوید هربرت (ریچارد) لارنس در یازدهم سپتامبر ۱۸۸۵ حضور داشتند نمی‌توانستند گمان ببرند که این فرزند چهارم و پسر سوم معدنچیی در ناتینگهامشر ایستوود روزی نویسنده‌ای خواهد شد که آثار و زندگی‌اش بیش از هر نویسنده دیگر انگلیسی قرن بیستم مورد مطالعه و بررسی و نقد قرار خواهد گرفت. همانگونه که در این بررسی کوتاه و مختصر آثارش تأکید شده است، او همچنین شاعر و نمایشنامه نویسی چیره دست و نیز یکی از پرکارترین خبرنگاران ادبی عصر جدید، مقاله‌نویسی مبارزه جو و سرسخت، و سفرنامه‌نویسی باذوق و قریحه استثنایی بود. دامنه فعالیت‌های ذوقی او به نقد کتاب، ترجمه، گفتارهای فلسفی، نقاشی، و تدریس نیز کشیده می‌شد، اما نبوغ واقعی او در قدرت تخیلش و در توانایی‌اش برای تطبیق دادن این قدرت تخیل با فرم‌های زیباشناختی گوناگون و مناسب بود.