سراسر رمان بیلیارد در ساعت نه و نیم، وقایع‌نگاری یک روز از زندگی خانواده‌ای سرشناس در آلمان پس از جنگ است؛ خانواده‌ای که معماری در آن عملاً به حرفه‌ی موروثی بدل شده ولی حتی پس از نیم قرن حضور فعال در طبقه‌ی فرهیخته‌ی جامعه، هنوز در برابر پرسش «ساختن یا ویران کردن » به پاسخی قطعی نرسیده است.

این کتاب هشتمین اثر هاینریش بل است که در سال ۱۹۵۹ منتشر شده و بی‌تردید پیچیده‌ترین رمان او به لحاظ پرداخت و شیوه‌ی روایت است. بل در این داستان رئالیسم مألوف خود را - که البته سنت ادبی غالب در آلمان نیز بوده است - کنار می‌گذارد و با خلق رمانی مدرن دست به تجربه‌ای می‌زند که در عین تفاوت با سایر کارهای تحسین‌شده‌اش یکی از نقاط درخشان کارنامه‌ی ادبی او به حساب می‌آید. خواننده‌ی کتاب به جای شنیدن روایتی سرراست و عینی از وقایع، واقعیت را از خلال تک‌گویی‌های درونی شخصیت‌های داستان و سیلانِ ذهن ایشان در خاطرات دور و نزدیکشان، به‌تدریج و آن‌گونه که برای او نمود پیدا می‌کند بازسازی می‌کند. به همین دلیل شاید قدری طول بکشد تا خواننده با روند غیرخطی روایت و تعدد راویان داستان خو بگیرد، اما همین که در فضای آن قرار گرفت، خود را در لذت و هیجانی غوطه‌ور می‌یابد که با پایان یافتن داستان هم رهایش نمی‌کند.