خواب یک زندگی دوم است... نخستین لحظه های خواب تصویر مرگ است، رخوت مه آلودی اندیشه را در بر می‌گیرد، و قادر نیستیم آن لحظه ی مشخصی را تعیین کنیم که من به صورتی دیگر به کار هستی ادامه می‌دهد... دیگر نه مرگی هست، نه اندوهی و نه تشویشی./ «اورلیا»
در دوران عجیبی زندگی می‌کردیم، مانند دوران‌هایی که معمولاً در پی انقلاب ها یا سقوط پادشاهان بزرگ فرا می رسند... دوران ما آمیزه ای بود از فعالیت، تردید و کاهلی، آرمانشهرهای درخشان، کشف و شهودهای فلسفی و دینی، شور و هیجان واهی، آمیخته به غرایز نوزایی؛ ملال ناشی از اختلافات گذشته، امیدهایی نامحتمل. / «سیلوی»