عباس عظیمی، نویسنده ی افغانستانی، متولد و ساکن شهر اراک است. گاهی به قبرها هم نگاه کن اولین مجموعه داستان اوست؛ از آن دست اولین ها که مثل مواجهه با ترسی نازیسته غریزی و هول انگیز و تکان دهنده است.

عظیمی در این کتاب، به رغم غالب هم نسلانش در بند مایه های زادبوم نمانده است. وقتی او از آوارگی، ترس، انتظار، تنهایی، جنگ دلتنگی و مرگ قصه می سازد، مخاطبی جهان وطن را تصور می‌کند و برای او می نویسد. در این کتاب ما از درون با آدمها مواجه می‌شویم و صدای ذهنشان را مثل کهنه رفیقی هم دل می‌شنویم.