انقلاب صنعتی عصر کاپیتالیستی امروزین را پی افکند. با وجود این، شکوفایی ابداعات تکنولوژیک در طی آن دوران پویا متکی بود بر پذیرش گسترده دو ایده بسیار قدیمی تر: خلق پول کاغذی و ایجاد بانک برای صدور اعتبار. هر دو ایده در بنیاد خود انقلابی هستند و کم و بیش جادویی. کاغذ معمولی به ارزشمندی طلا شد و سپرده های کوتاه مدت امن تبدیل شدند به وام های بلندمدت پرخطر. بنا به استدلال مروین کینگ، این همانا کیمیاگری مالی است: خلق قدرت های مالی شگرف که از قواعد واقعیت و عقل سلیم عدول می‌کنند ایمان به این قدرت ها مزایای عظیم داشته اما موجد رشته ای بی پایان از فجایع اقتصادی نیز بوده است. قابلیت های این ایده ها را چگونه می‌توان با ضعف های ذاتیشان سازش داد؟ مروین کینگ بر تجربه بی بدیلش تکیه می‌کند تا تفاسیری تازه از این نیروهای اقتصادی عرضه کند و مسیر آینده اقتصاد جهانی را نشان دهد.