شاعر در شاعر

به قول مک فارلن منتقدان جدید کم کم به این نکته توجه کردند که اروپا در برخورد با نبوغ ایبسن، به طور کلی از شهود اصلی او غافل مانده و بیش از حد به تلقی او از مسائل اجتماعی و ایده ها و موضوعات درامها و بدایع فنی بازی‌هایش پرداخته است. اما «چیزی که هیچ کس انتظار آن را نداشت این بود که محققان در ضمن تلاش برای اثباتِ شاعریت ایبسن با کمال تعجب متوجه شدند که در وجود او نه با یک تن بلکه با دو تن شاعر تمام عیار سر و کار دارند» <۷۵>: یکی آنکه دوازده درام منظوم دوره اول را بر طبق موازین محکم شعر قدیم سروده بود و دیگری آنکه با ترک شکل ظاهر شعر و اختیار زبان بی در و پیکر مردم عادی از نظم گذشته بود تا به شعر نزدیک شود به جوهر شعر، آزاد از ترصیع و آب و رنگ چنان که از فطرت انسان می:تراود جامع کل اضداد و پویاتر از هر چیز انگیزه یی که آدمها را وا میدارد تا هر یک برحسب میزان شهود و آگاهی خود با خود و دیگران و کل جهان دانسته یا ندانسته رابطه برقرار کنند.
صفحه ۴۱