شعرهای آگوتا کریستوف با موج‌ها و توفان‌های قصه‌های کوچک تیز و برنده شده‌اند. ریتم و جنبه‌ی موسیقیایی این شعرها وقتی ظاهر می‌شود که آنها را با صدای بلند می‌خوانیم در این کتاب خواننده با سبکی بیزینت و مستقیم مواجه می‌شود و مضمون‌هایی را می‌بیند که ویژگی همه‌ی آثار کریستوف هستند گم گشتگی دوری و مرگ و همین طور طبیعت و عشق از ریتم اثر شگفت‌زده می‌شود و از بازیافتن لحن برنده و سیاهی که در «دفتر بزرگ» و دیگر رمان‌ها و داستان‌های کریستوف دیده است، حیرت می‌کند.