به باور من در مسائلی نظیر آمار بالای طلاق، کاهش مشارکت اجتماعی، بی‌علاقگی به طبیعت و سرزمین، مهاجرت‌های بنیان‌کن نخبگان و تحصیلکردگان، رشد بیماری‌های جسمی و روحی می‌توان رد پایی از این محرومیت کودکان و نوجوانان از آزادی و فراغت و تجربة طبیعت را دید، اگر که این خود مسبب اصلی‌اش نباشد. اگر شما نیز با من هم‌عقیده‌اید که این تجربه یک حق مادرزادِ مغفول‌مانده است، در بسط این نظر و استیفای این حق بكوشید. یکی از راه‌هایی که می‌تواند به تحقق این هدف کمک کند درخواست به رسمیت شناختن این حق از تصمیم‌گیرندگان رسمی، نظام آموزش، جامعه و خانواده است. در پیشبرد این هدف فراخوانی برای پشتیبانی از این درخواست صادر شده که مدت‌هاست در جامعه و فضای مجازی می‌گردد و متن آن پس از این مقدمه آمده است. با امضای این درخواست و ترغیب دیگران به امضای آن به این پویش کمک کنیم. امیدوارم که گسترش مدرسه‌های طبیعت بتواند در بازگرداندن این حق طبیعی به کودکان و نوجوانان نقش شایسته‌ای ایفا کند. 

عبدالحسین وهاب‌زاده