اگر به دلخواه سفر می‌کنی، پاییز به اصفهان سفر کن؛ آذرماه که باران درخت‌های سرو و چنار و نارون و کبوده و بید را شسته است. سه جور بید هست: زردبید، بید بیل دسته و بید موله که بید معلق هم می‌گویند از بابت اینکه واله و حیران است و معلق و شاخه‌هایش سرنگون. یکی از این بیدهای موله در خیابان گل دسته است. کاج و زبان گنجشک هم دارد. در یکی از روزهایی که باران نم نمک است، برو به خیابان عباس آباد که نمونه‌ی اولین است از مسکن سازی برای اهالی یک شهر به دستور شاه عباس. اواسط کوچه خانه ای هست که درخت یاس هندی دارد، ارتفاع آن به سه ذرع می‌رسد، خوش برگ و بزرگ خوشه و پرگل و رنگین؛ بنفش مایل به سرخ، از پای ساقه‌ی درخت تا به سر گل می‌دهد. معمول است که در خانه‌های این بلد، پاس هندی را با گل بداغ باجناق کرده اند و به رنگ سفید و قرمز در آورده اند. نویسنده‌ی جغرافیای اصفهان در مزیت خاک این بلد می‌نویسد: «این خاک هر ریشه و بذری که به آن می‌سپارند، حاشا نمی‌کند.»