مجله اندیشه پویا شماره ۷۰
مجله اندیشه پویا شماره ۷۰
مسعود کیمیایی در هشتاد سالگی با همة تلخکامی‌های این دوران همچنان حضور پرانگیزه‌ای دارد. طبیعی است که به اقتضای روح فرسودة این زمانه و موج‌های منفی این روزها. او آن شور و حال و دل و دماغ سابق را ندارد و این را در صحبت‌هایش در همین گفت‌و‌گو حس می‌کنید. اما ویژگی قابل‌دفاع فیلم‌ساز اجتماعی‌نگر ما این است که در اوج پریشانی و افسرده حالی، نگران مردم سرزمینش است و با خلق آثارش در زمینه‌های مختلف می خواهد سر پا باشد و احساس بودن کند. هنرمند کنشگری با بیش از پنجاه سال حضور مداوم، در گذر از پیچ و خم و تندباد حوادث. تمرین «طاقت» را خواب بلد شده است. حالا او در این تبعید ناخواست فصل کشدار و کسالت‌بار و مرگبار «کرونا»، گاه به تابلو و بوم نقاشی پناه می‌برد و ذهن مشوش این روزهایش را با همة آن عاشقانه‌ها و رؤیاهای در خاطره مانده کلاژ می‌کند، گاه روی رمان تازه‌اش کار می‌کند و از همه مهم‌تر بازنویسی فیلم‌نوشت کار جدید خائن‌کُشی و شروع پیش‌تولید آن در این سن و سال ...
