در زنان دانشمند، مولير ضمن اینکه نکاتی ساده را از جامعة آن دوران به‌هجو می‌کشد اما درواقع مسائلی بسیار مهم را که همیشه در مدنظر داشته است مطرح می‌کند: مسئلة آموزش زنان و مسئلة برابری زن و شوهر در چهارچوب خانواده. و البته در‌این‌میان، تسویه‌حساب با یکی از کینه‌جوترین دشمنانش کشیش کوتَن را فراموش نمی کند.

در این نمایشنامه مولیر به موضوعی بازمی‌گردد که سیزده سال پیش‌تر در زنان متصنع مضحک1 مطرح کرده بود. اما از آن زمان ذهن شاعر پرمایه‌تر و پخته‌تر شده است و اثر سال ۱۶۷۲ از طرح‌گونة سال ۱۶۵۹ گسترده‌تر و عمیق‌تر است. زمانه نیز در حال تغییر است. در مجامع و سخنرانی‌ها هرچه بیشتر حرف از تلاش برای دست‌یابی زنان به آموزش علمی و فلسفی است. آن‌ها مصرانه خواهان برابری با مردان برای کسب دانش‌اند و خواهان گفت‌وگو و مباحثة آزاد با مردان، و خود را از قیمومیت اینان آزاد می‌خواهند و البته بسیاری اوقات با مقاومت شدید مردان مواجه می‌شوند. با تأنی و آرام‌آرام راه به‌سوی قرن روشنگری گشوده می‌شود.