اکنون سایه ستون - ستونی که گوشه جنوب غربی سقف را نگه می دارد - زاویه متقابل ایوان را به دو بخش مساوی تقسیم می‌کند. این ایوان راهرو پهن سرپوشیده ای است که سه سمت ساختمان را گرفته است. چون پهنای قسمت میانی آن برابر با پهنای دو سمت کناری آن است، خط سایه ای که ستون می‌اندازد درست به گوشه ساختمان می رسد؛ اما از آن جلوتر نمی رود، زیرا خورشید که هنوز در آسمان بر اوج است فقط به سنگفرش ایوان می تابد. دیوارهای چوبی خانه را یعنی نما و سردر لچکی غربی آن را بام آن (بام مشترک ساختمان خود خانه و ایوان) همچنان از نور آفتاب حفظ می‌کند. از این رو، در این لحظه سایه لبه انتهایی بام دقیقاً منطبق با خط شکسته ای است با زاویه قائم که از ایوان و دو سطح عمود گوشه ساختمان درست شده است.