بورخس گفته و تکرار کرده است که هر خواندنی کتاب را غنی‌تر می‌کند؛ که کتاب‌ها، با زمان و نسل‌های خوانندگان پی‌درپی، حتی می‌توانند تغییر نوع بدهند؛ که شرح هیچ موضوع روزمره‌ای نیست که احتمال تبدیل شدن به یک مرثیه را نداشته باشد... او نه تنها خود کمدی الهی، بلکه تفسیرهای بسیاری از آن را خوانده و باز خوانده است. بورخس، خواننده لذت طلب، مطابق معمول، و خصوصاً در مقالاتش که نوعی گرته برداری از خوانده‌هایش هستند، به ما یک روش بازبینی خستگی ناپذیر دیده‌ها را پیشنهاد می‌کند که ما آن را، از روی تسلیم یا عجله، یک بار برای همیشه قبول کرده‌ایم.