مجله تجربه شماره ۵ (دوره جدید)
مجله تجربه شماره ۵ (دوره جدید)
کیمیاگری زبان به روایت کیمیاگر زبان
گفت وگوی اختصاصی با «منوچهر انور» دربارهی زندگی و زمانه اش
انتشارات فرانکلین
بعد از ازدواج و پایان کارتان در رادیو بی بی سی، به ایران که برگشتید، گویا اولین کارتان در انتشارات فرانکلین بود.
ولی قبل از توضیح دربارهی شروع کارم در ایران باید به علت سفر مجددم به انگلستان اشاره کنم. دوستانی که مرا شکسپیرشناس میدانستند، انتظارشان از من زیادی بود. دوستانی مثل تورج فرازمند، ایرج پزشکزاد، نادر نادرپور، علی اصغر صدر حاج سیدجوادی، رحمت الهی و جلال آل احمد که شعری از من در مجلهی علم و زندگی چاپ کرده بود. آل احمد از من خواست برای برنامهی جشن نیروی سوم، نمایشی به صحنه ببرم، که بردم، با بازی مهین دیهیم، که نتیجهی خوبی هم داد. اما حس میکردم که تجربهی حرفهای ام کافی نیست. این بود که برگشتم لندن. اما پیش از آن، نادر نادرپور مرا برده بود خانهی همایون صنعتی زاده که روزهای جمعه در خانهاش باز بود و اهل هنر به آنجا میرفتند. من و صنعتی یک ساعتی با هم خوش و بش کردیم و دو سه هفته بعد برگشتم به انگلیس، و همان طور که گفتم وارد بی بی سی شدم.
صفحه ۱۹ایرج پزشکزاد نویسنده و طنزپرداز شهیر ایرانی در ۹۴ سالگی در لس آنجلس درگذشت
مرگ نویسندهی خاطره سازدرغربت
مرادی کرمانی: طنزش فراتر از مرزهای ایران بود/اکبر اکسیر: او یک دن کیشوت ایرانی ساخت
فردوسی با عنوان «آسمون ریسمون» داشت. او مترجم هم بود و کارهایی از ولتر و مولیر به فارسی برگردانده بود، چند رمان تاریخی هم داشت. اما شهرت او به «دایی جان ناپلتون» است و این اثر به گفتهی بسیاری برای جاودانه شدن او کافیست چرا که این طنز با گذشت حدود نیم قرن از انتشار آن هنوز برای مردم تازه است و اصطلاحات آن نظیر «قبر آآآ»، «جنگ ممسنی» و «کار کار انگلیسی هاست» هنوز بر سر زبانهاست. البته بخشی از شهرت این کتاب مدیون سریال «دایی جان ناپلئون» ساختهی ناصر تقواییست، از معدود اقتباسهایی که مورد رضایت پزشکزاد هم بوده است. دیک دیویس بر مقدمهی ترجمهی انگلیسی از این رمان نوشته است: «وجود چنین رمانی در ادبیات ایران، به حد اعلی کمیک و مبتکرانه، مملو از شخصیتهای به یادماندنی در کشاکش زد و خوردهای مضحک ممکن است خوانندهی غربی را، که عادت کرده با شنیدن نام ایران به یاد صحنههای جدی بیفتد، دچار شگفتی کند. حال آن که در خود ایران این رمان شاید شناختهترین و محبوبترین داستانی باشد که پس از جنگ جهانی دوم در این کشور نوشته شده است.»