آمریکایی‌ها درک عمیقاً نادرستی از مردی داشتند که در دهه ۱۹۸۰ دو بار وی را به عنوان رئیس جمهور کشورشان برگزیده بودند. حتی برخی از مشاوران نزدیک ریگان تا اواخر دوران ریاست جمهوری‌اش درنیافته بودند که او در خفا طرفدار خلع سلاح اتمی، و یک سنت شکن رادیکال است. ریگان هیچ باوری به تئوری‌های بازدارندگی هسته‌ای نداشت و این در حالی بود که غالب آدم‌های جنگ طلب اطرافش، با قطعیت هر چه تمام، به این تئوری‌ها باور داشتند. ریگان آدمی خوش بین و رؤیاپرداز بود. او در خفا دیگر هیچ اعتقادی به «نابودی قطعی متقابل» ـ خرد کلیشه‌ای که سیاست دفاعی هر دو ابرقدرت و متحدانشان روی آن بنا شده بود ـ نداشت و آن را «غیر مسئولانه، کاملاً نفرت انگیز.... و پیمانی انتحاری» می‌نامید. ریگان متقاعد شده بود که می‌تواند جهان را از شر تسليحات کشتار جمعی خلاص کند، اما او جرئت نداشت که این عقایدش را در برابر عموم (حتى در برابر برخی از دستیارانش) بیان کند.

صفحه ۱۶۵