طبل آیاکاشی

خوشحالم. بالاخره وقتش رسیده درباره‌ی اصل و نسب آیاکاشی نو سوزومی، «طبل آیاکاشی»، حرف بزنم.

می‌گویند نام «آیاکاشی» تحریفی است برگرفته از کلمه‌ی «آکاگاشی» به معنای «بلوط قرمز»، در اشاره به این واقعیت که بدنه‌ی طبل به جای درخت معمولی ساکورا یا آزالیا، از درخت بلوط قرمز با رگه‌ی ظریف ساخته شده. اما نامش تصدیق این واقعیت هم هست که کلمه‌ى «آیاکاشی» در تئاتر سنتی نو به معنای «روح» است.

این طبل حقیقتاً روح طبل‌هاست. با اینکه هم پوست طبل و هم بدنه‌اش نسبتاً نو به‌نظر می‌رسند، شایع است که این طبل عملاً صد سال قبل ساخته شده، و اگر سعی کنی روی شانه‌ات بگذاری و بنوازیش، به جای صدای سرزنده‌ی طبلی معمولی، داه خفه‌ی محزونی می‌شنوی.

براساس دانسته‌هایم، صدای این طبل زندگی دست‌کم شش هفت نفر را نفرین کرده. به‌علاوه، چهار نفرشان متولد عصر تايشوه بودند. مرگ تک‌تکشان را صدای این طبل جلو انداخته.