قمار علمی 

قبل از سال ۱۹۳۹، دانشمندان پذیرفته بودند که به لحاظ نظری آزادسازی انرژی اتم امری ممکن است. اما هیچ‌کس راه عملی این کار را نمی‌دانست. می‌دانیم که تا سال ۱۹۴۲ آلمانی‌ها با تمام توان کار کردند تا راهی برای افزودن انرژی اتم به دیگر موتورهای جنگی‌شان پیدا کنند و امیدوار بودند بتوانند با آن دنیا را زیر سلطة خود در آورند، اما شکست خوردند. مشیت الهی بود که آلمانی‌ها خیلی دیر و به تعداد محدود به [موشک‌های] وی-1 و وی-۲ دست یافتند و نتوانستند بمب اتمی بسازند.

جنگ آزمایشگاه‌ها برای ما همچون جنگ‌های هوایی، زمینی و دریایی خطرهای مرگباری داشت، در حال حاضر که ما در جنگ آزمایشگاه‌ها برنده شده‌ایم گویی در همة جنگ‌ها بُرده‌ایم.