چیزی که من٬ مانند بسیاری از دانشمندان٬ خواهانش هستم٬ دنیایی از کشورهای پیشرفته است که با همیاری و به شیوه برنامه‌ای بهترین محیط را رای تمام انسان‌ها فراهم آورد و به آن‌ها فرصت دهد که از توانایی‌های خود بهترین شکل استفاده کنند. اما من توقع ندارم که این دنیا به یک باره پدید آید و در مراحل میانی٬ اکنون که نظام‌های اقتصادی متفاوت می‌توانند درحل رقابت مسالمت‌آمیز در کنار هم زندگی کنند٬ کارهای بسیار می‌توان کرد. روند دگرگونی از رقابت به همکاری٬ هم درداخل هر کشور و هم در روابط بین کشورها٬ می‌تواند به صورت مکتبی درآید که انسان را برای جامعه انسانی‌ای که آگاهانه‌تر برنامه‌ریزی شده باشد وسودمندتر باشد٬ آماده سازد.