هامیلتون گیب، از محققان اسلام‌شناس، در تحلیلی از اوضاع اجتماعی صدر اسلام می‌گوید تعالیم اجتماعی اسلام بر همان اصول اخلاقی که مشترک میان ادیان توحیدی است مستقر بود. اسلام بر تقویت معنای اخوت در میان آحاد اجتماع، برابری انسان‌ها از نظر شخصیت و سرشت بدون توجه به موقعیت‌های دنیوی و ثروت و رنگ و نژاد و غیره تأکید می‌کند. همۀ انسان‌ها باید در برابر یک خدا سر فرود آورند؛ پیروان ادیان دیگر به‌شرط آن‌که به سلطۀ سیاسی اسلام گردن نهند، از حقوقی_اندکی کم‌تر از حقوق برادری مسلمانان_ برخوردارند.

صفحه ۱۴۰