از اواخر سال میلادی گذشته تاکنون، مطبوعات روزانه و هفتگی و مجلات علمی و تخصصی، شماره‌های مخصوصی به بحث دربارة جورج اورول و آثارش اختصاص داده‌اند. علت این تجدید خاطره در ظاهر تقارن و تطابق سال ۱۹۸۴ با کتاب ۱۹۸۴ است که به طور شگفت‌آوری پیش‌بینی‌های او را به صورت واقع در آورده بود، ولی در حقیقت این توجه و تأکید به جبران سال‌ها بی‌اعتنایی به نویسنده‌ای بود که در زمان حیاتش قدر و منزلتش ناشناخته مانده بود و اینک بعد از مدتی بالغ بر سی سال که از مرگش گذشته است، حوادث مهم جهان نشان داد که او از جهات مختلف نویسندة ممتاز و شاخصی است. شاخصیت او در این است که نظیر اکثر نویسندگان این عصر در گرداب تعصب نیفتاده و از یک راه و روش و مسلک خاصی پیروی یا حمایت نکرده است که در نتیجه دسته‌ای از معایب و مفاسد جامعه را زیر ذره‌بین گذاشته، بزرگ کند و دستة دیگر را نادیده بگیرد.