رومن به روایت پولانسکی

دیگر برای خودم نظریات قاطعی دربارۀ ساختن فیلم کوتاه داشتم. به‌قدر کافی کار همکلاسی‌هایم را دیده بودم و می‌دانستم پاشنۀ آشیل فیلم‌های کوتاه این است که مثل تکه‌ای از یک فیلم بلند ساخته شوند. انیمیشن و مستندهای خوب ثابت می‌کردند که حتا یک فیلم خیلی کوتاه هم می‌تواند داستان گیرا و متقاعدکننده‌ای با آغاز و پایان داشته باشد، اما برای این‌که با بازیگر بخواهیم به‌همان نتیجه برسیم، باید روش  دیگری را در پیش بگیریم. معتقد بودم که صدا صرفاً باید به‌عنوان علامت‌گذاری استفاده شود. برای ساختن یک فیلم کوتاه خوب باید یا از حداقل دیالوگ استفاده شود یا این‌که اصلاً دیالوگ را فراموش کرد. به‌نظرم، رفتن سراغ یک موضوع واقعی غیرممکن بود. هر چند می‌خواستم فیلم سوررآلیستی کار کنم، دوست داشتم پیامی هم در فیلم وجود داشته باسد. فیلم من باید هم شاعرانه و هم رمزگونه می‌بود و در عین‌حال خیلی راحت فهمیده می‌شد.

صفحه ۱۶۳