انقلاب‌ها، یکی از متداول ترین و جذاب ترین حوزه های تحقیق در علوم انسانی به شمار می‌روند. با اینهمه اغلب مطالعات در این حوزه یا به جستجوی ریشه های انقلاب ها برآمده اند یا بر خود واقعه در دوران کم و بیش کوتاه پدید آمدنش تمرکز کرده اند. کتاب حاضر استثنایی است بر این قاعده زیرا به تجزيه و تحليل تأثير شيوه انقلابی کسب قدرت بر ماهیت ساختار و پایداری آن نظام هایی میپردازد که از این طریق ساخته می‌شوند.

استدلال اصلى كتاب حاضر آن است که رادیکالیسم نظام هایی که با انقلاب قدرت را به دست می‌گیرند آنها را به اتخاذ سیاست‌هایی می‌کشاند و وارد چرخه ای از کنش و واکنش با پیرامون خود می‌کند که باعث می شود همه نظام‌های برآمده از انقلاب هم در مسیر اقتدارگرایی گام بردارند و هم از خصلت های یکسانی برخوردار باشند که طول عمر بالایی را برای شان تضمین می کند.

به دلیل بازخوانی وقایع تاریخی ای که منجر به روی کار آمدن نظام‌های انقلابی مورد بحث در این کتاب شده اند و به ویژه پیگیری چالش‌هایی که هر یک با آن روبرو شدند کتاب حاضر در عین حال مروری است بر تاریخ سیاسی جهان غیر غربی در قرن بیستم.

قسمتی از پشت جلد