ویسواوا شیمبورسکا در سخنرانی‌ای که به مناسبت دریافت جایزه‌ی نوبل (در تاریخ ۷ دسامبر ۱۹۹۶) در حضور اعضای آکادمی سوئد ایراد کرده است، در مورد رازِ همیشگیِ آغازه‌هایِ بیانِ شاعرانه که از دید بعضی منتقدان بر یک نوع الهام یا شهود شاعرانه اطلاق می‌شود و منحصر به گروه خاصی از نوع بشر یعنی شاعران است، گفته:

«شهود شاعرانه امتیازِ خاص شاعران، یا در کل هنرمندان نیست. گروهی از مردم وجود دارند، وجود داشته‌اند، و همیشه وجود خواهند داشت که به دریافت شهود نائل می‌شوند و اینان کسانی هستند که آگاهانه شغلی برای خود انتخاب کرده و آن را با عشق و شعور بر عهده می‌گیرند. چنین پزشکانی پیدا می‌شوند، چنین دبیرانی، چنین باغبانانی و صاحبانِ صدها و صدها شغل دیگر. 

پیش‌گفتار