کانراد در دوره ای که قوه آفرینش تحلیل رفته بود موفق شد شاهکاری خلق کند. این اثر که نام آن مرز سایه است درست پس از آغاز جنگ جهانی اول در ۱۹۱۴ نوشته شد. وقتی که جنگ شروع شد کانراد در لهستان بود، اما به مدد اقبالی بلند از صحنه جنگ گریخت و به محض بازگشت نوشتن این داستان را آغاز کرد و در پایان مارس ۱۹۱۵ آن را به پایان رساند. او این داستان را به پسرش که در جبهه بود و نیز به تمامی جوانانی تقدیم کرد که در آن زمان به دلیل ضرورت انجام وظیفه، حفظ انضباط و جانفشانی در راه عقیده از مرز سایه که جوانی را از پختگی جدا می کند گذشته اند.

بدین ترتیب، مرز سایه مورد دیگری از روی آوردن به اخلاق و اصول اخلاقی را توصیف می‌کند و همچون شریک مخفی بر اساس خاطره های کانراد از اولین تجربه ناخدایی اش نوشته شده است.