آثار گایتو گازدانف

گایتو گازدانوف (گیورگی ایوانویچ ،گازدانوف ۱۹۰۳ - ۱۹۷۱)، فرزند جنگلبانی از اهالی اوستیا، در سن پترزبورگ به دنیا آمد و در سیبری و اوکراین بالید. در سال ۱۹۱۹ به قشون روسیه سفید، تحت امر پیوتر ورانگل، پیوست و تا سال ۱۹۲۰، هنگام عقب نشینی ارتش از کریمه، در جنگ داخلی روسیه شرکت داشت. پس از اقامتی کوتاه در گالیپولی و قسطنطنیه (که تحصیلات متوسطه را در آنجا به پایان رساند)، به پاریس رفت و به مدت هشت سال به کارگری در بارانداز و شستن لوکومتیو و کار در کارخانه سیتروئن مشغول شد. در این دوره چون جایی برای اقامت نداشت، روی نیمکت پارک‌ها یا مترو می‌خوابید. در سال ۱۹۲۸ به شغل رانندگی شبانه تاکسی روی آورد و فرصت یافت روزها بنویسد و در کلاس‌های درس سورین حضور یابد. نخستین داستانهایش اول بار در سال ۱۹۲۶ در نشریات مهاجران روس منتشر شد. در سال ۱۹۲۹ رمان شبی با کلر را منتشر کرد که ماکسیم گورکی و منتقد بزرگ ولادیسلاو خدا سویچ آن را ستودند. در سال ۱۹۷۱ در مونیخ درگذشت و در گورستان روسی سن ژنویو د بوآ در نزدیکی پاریس به خاک سپرده شد. دیگر آثارش رمان پرواز (۱۹۳۹)؛ جاده های شب (۱۹۳۹) - ۱۹۴۰) بازگشت بودا (۱۹۴۹) - ۱۹۵۰؛ داستان کوتاه قوهای سیاه (۱۹۳۰) رستگاری (۱۹۳۶) اشتباه (۱۹۳۸)؛ نامه های ایوانف (۱۹۶۳).
متن بالا از کتاب شبح آلکساندر ولف برداشت شده است.