آثار سونیا نمر

سونیا نِمر کمتر از ده سال بعد از روزهای پر‌التهابی به دنیا آمد که فلسطینی‌ها اسم‌شان را «روزهای نکبت» گذاشته‌اند. در روزهای نکبت، هم‌وطن‌های سونیا از شهرهایشان اخراج شدند و دختران و پسران هم‌سن‌وسال او برای اولین بار حس ‌و حال بی‌وطنی را تجربه کردند. جنین، شهری که سونیا نمر در آن به دنیا آمد، از شهرهای قدیمی فلسطین است. از دوهزار سال قبل از میلاد، بخشی از کنعان بوده و در سنگ‌نوشته‌ها و کتاب‌های مقدس بعضی ادیان قصه‌های بسیاری درباره‌ی آدم‌ها و اتفاق‌ها و کوچه‌پس‌کوچه‌هایش وجود دارد.

سونیا نمر در بیست‌سالگی به خاطر تلاش برای نجات شهری که دوستش داشت به زندان افتاد و وقتی در زندان بود، تصمیم گرفت از سفر و زندگی برای نوجوان‌ها و کودکان بنویسد. او تجربه‌اش‌ در زندان را منحصربه‌فرد نمی‌داند، اما تجربه‌ی زندان از آن تجربه‌هایی است که سونیای امروز را ساخته. برای همین سونیا نمر سعی می‌کند به جای صحبت کردن از رنج و قرار گرفتن در جایگاه قربانی، هر جا که هست، چه داخل زندان و چه خارج آن از مقاومت و پایداری بنویسد.

رشته‌ی دانشگاهی سونیا‌ نمر تاریخِ شفاهی است؛ رشته‌ای که اتفاق‌های مهم را از چشم آدم‌های معمولی‌ می‌بیند. او سر کلاس، به‌خصوص در سیر تمدن اروپایی، از روایتِ وقایع تاریخی به شیوه‌ی قصه‌گویی استفاده می‌کند تا دانشجوها سر کلاس‌هایش خمیازه نکشند و میراثی که میان مردم‌شان جریان داشته را، به جای موزه، لابه‌لای همین قصه‌ها و خوشی‌های معمولی پیدا کنند. شاید همین تجربه‌ی زیسته است که کتاب‌های نمر را در مقایسه با دیگر کتاب‌ها متمایز می‌کند.