آثار تئوفیل گوتیه

تئوفیل گوتیه Theophile Gautier یکی از بزرگترین نویسندگان و شعرای قرن نوزدهم فرانسه است. وی در ۱۸۱۱ به دنیا آمد و در ۱۸۷۲ از دنیا رفت. او از بیست سالگی تا آخر عمر دست از نوشتن بر نداشت و در همه‌ی این مدت مقام برجسته ای در عالم هنر و ادب داشت. تئوفیل گوتیه در تمام رشته های ادبی کار کرد و همه جا آثاری جالب و متعدد از خود به یادگار گذاشت. طوری که آثار ادبی وی چنان که حساب کرده اند بیش از ۳۰۰ کتاب است که شامل رشته های مختلف: نثر، نظم، رمان نقد ادبی، پیس‌های تئاتر نقادی هنر و باستان شناسی می‌شود ،گوتیه طرفدار جدی مکتب «هنر برای هنر» بود و همیشه در آثار خود سراغ تجسم، زیبایی رنگ آمیزی آراستگی و خوش آهنگی فوق العاده ی کلمات میرفت و تا آخر عمر مرید وفادار «زیبایی» بود. 

او برای خود موزه ای مخصوص ساخته بود که سراسر آن را تابلوها، مجسمه ها، ظروف کهن، آثار قدیم مصر و آثار زیبای کمیاب که وی از اطراف و اکناف جهان آورده بود، تشکیل می‌داد.

از آثار مهم «گوتیه» می‌توان این کتاب‌ها: را نام برد «مجموعه های اشعار البر توس، ۱۸۳۳» «اسپانیا ۱۸۴۵» «میناها و حکاکی‌ها (که سرفصل آن تجلیل زیبایی از حافظ است) ۱۸۵۲ که این کتاب اخیر را جواهر گرانبهای ادبی» لقب داده اند. 

رمان های مادموازل موپن (۱۸۳۵)، فورتونیو (۱۸۳۸)، داستان یک مومیایی (۱۸۵۸)، کاپیتان فراکاس (۱۸۶۳) همچنین تحقیقات ادبی: تاریخ رمانتیسم (۱۸۷۴)؛ تاریخ بیست و پنج ساله ی هنر دراماتیک (۱۸۵۸)، چندین سفرنامه و چند تحقیق باستان شناسی.