آثار مهدی اسد زاده

مهدی اسدزاده (۱۳۶۴) با کتاب آیا بچه های خزانه رستگار می شوند ۹ خود را به ادبیات ایران معرفی کرد و بعد با رمان تحسین شده‌ی قوچ ثابت کرد با نویسنده ای مواجه ایم که راوی همه جانبه طردشدگان است. اسدزاده از اولین نویسندگانی بود که به محلات خشن تهران توجه روایی کرد و آدم هایی را آفرید که نمونه های سطحی و جعلی اش بعد ار و چند نویسنده‌ی دیگر زیاد در ادبیات و سینمای ما دیده شده اند... او در بازده داستان کتاب خون در رگ رویا نیست قدرت و انعطاف زبانی اش را به رخ کشیده و همچنین مثل اکثر داستان های قبلی اش سوژه هایی یافته که بسیار بدیع هستند. اسدزاده تبحر ویژه ای در دیالوگ نویسی دارد و داستان های کوتاه او از منظر هستی شناسانه به هم متصل می شوند. عکس یک جوان ناکام در قطعه ی ۳۰۸ بهشت زهرا می تواند وصل شود به کابوسی که در ساعت سه و بیست و شش دقیقه ی نیم شب برای یک زوج قرار است رقم بخورد. جهان مهدی اسدزاده شیطنت آمیز است و پر از احتمالات روایی، جهانی که در آن همه چیز می تواند در عین واقعی بودن خواب و خیال باشد...