آثار ماشادو د آسیس

داستان‌های ماشادو به طور کلی به دو دوره تقسیم می شود: داستان‌هایی که پیش از سال ۱۸۸۰ نوشته شده‌اند و داستان‌هایی که بعد از این سال به نگارش درآمده‌اند. کارهای اولیه‌ی ماشادو اغلب در رده‌ی رمانتیک جای می‌گیرند، اما داستان‌هایی که بعدها نوشت بیش تر در قالب رئالیسم روانشناختی‌اند. اوگوستو میر، نویسنده‌ی برزیلی، این تقسیم بندی را تأیید می‌کند و تکامل مداوم آثار ماشادو را مشابه روند داستان نویسی هرمان ملویل تا پیش از موبی دیک می‌داند؛ این تشبیه را می‌توانیم معتبر بشماریم. تحول ناگهانی مضمون و تکنیک در خاطرات پس از مرگ براس کوباس ( ۱۸۸۰) یعنی اولیـن رمان بزرگ او، و نیز در کارهای پراکنده (۱۸۸۲) اولین مجموعه از پنج جلدی که دربرگیرنده‌ی بهترین آثار اوست، به هیچ روی در رمان‌ها و داستان‌های اولیه‌ی ماشادو دیده نمی‌شود. کیفیت ممتاز شصت و سه داستان این پنج مجموعه با کار هیچ یک از نویسندگان داستان کوتاه در برزیل، در گذشته یـا امـروز، قابل قیاس نیست.