کتاب گردونه آتش، مهم ترین کتاب جی ویلسون نایت در بردارنده تفاسير کلیدی او بر تراژدی های شکسپیر است. در نیمه اول قرن بیستم، این کتاب از یک سو برایند تفاسیر سنتی شکسپیر شناسانی چون دکتر ساموئل جانسون، کولریج، هزلیت و ای سی بردلی به شمار می آمد و از دیگرسو، با خوانش تراژدی‌های شکسپیر در پرتو تأویل «فضا محور» و نیز بررسی صور خیال و سمبولیسم پیچیده آنها، تفسیر مدرن آثار شکسپیر را بنیان نهاد. این تفاسیر مدرن تأثیری انکار ناپذیر بر شاگرد نامدار او، نورتروپ فرای، گذاشت؛ چنان که تفاسیر نسل بعدی شکسپیر شناسانی چون ال سی نایتز، یان کات و هارولد بلوم نیز متأثر از شیوه کار اوست.