سیاستنامه‌نویسی به عنوان جریانی از اندیشه سیاسی در ایران که در سپیده دم دوره اسلامی ایران زمین و در تداوم اندیشه سیاسی ایرانشهری تدوین شد، کهن ترین استوارترین و تنومندترین جریانی بود که در تاریخ اندیشه سیاسی در ایران پدیدار شد و در نخستین سده‌های دوره اسلامی با انتقال منابع دوره ساسانی تناورده شد و به تدریج، دو جریان دیگر، یعنی فلسفه سیاسی و شریعتنامه نویسی را در خود جذب و حل کرد.

صفحه ۹۳