موسيقى قوم تالش، که عنوان کتاب حاضر است، پنجمین دستاورد پژوهش های جامع میدانی نگارنده در حوزه موسیقی اقوام ایرانی است که طی چهار سال حضور مستمر و مداوم به انجام رسیده است. قلمرو و گستره این پژوهش، مکان‌های عمده استقرار اقوام کرد، لر، آذری، عرب، تالش، ترکمن، بلوچ و فارس در کشور پهناور ایران را دربرمی گیرد.

پیشینه این طرح پژوهشی به بیست سال پیش (۱۳۴۸) بازمی گردد، که پنج سال نخست آن (با توجه به شرایط سنی نگارنده و توانایی های علمی وی) به شناسایی توصیفی و تهیه گزارشی کلی از قابلیت های موسیقایی این مناطق اختصاص یافته است، پس از آن، نگارنده علی سالهای ۱۳۷۳-۷۸ با به کارگیری روش های علمی رایج در مباحث علوم اجتماعی (جامعه شناسی و مردم شناسی) و اتنوموزیکولوژی (شناخت موسیقی اقوام و ملل)، همراه با آخرین رهیافت‌های زبان شناسی و روان شناسی قومی، در طرحی پژوهشی کشور ایران را به عنوان یکی از کشورهای چند قومیتی و در قالب هشت قوم معرفی کرد.