کنسوئلو دو سنت ـ اگزوپری شخصیت مهمی در زندگی آنتوان دو سنت ـ اگزوپری بود؛ آنقدر مهم که الهام بخش شازده کوچولو شد؛ آنقدر عزیز که آنتوان اقرار می کند که می‌خواسته اثر جاودانه اش را به او تقدیم کند و در یکی از آخرین نامه‌هایش افسوس می خورد که چرا این کار را نکرده است. با وجود این، شگفت انگیز است که گرچه کنسوئلو نقشی چشمگیر در زندگی و آثار اگزوپری داشته است، بسیاری ترجیح داده اند که راجع به او سکوت کنند و حتی در اغلب زندگینامه‌های نویسنده حرف چندانی از او به میان نمی آید. آنتوان و کنسوئلو اول بار در آرژانتین دیدار کردند. در دم عاشق هم شدند. آنتوان دعوتش کرد سوار هواپیما بر فراز آسمان پرواز کنند. در طی همین پرواز خطرناک و نمایشی بود که آنتوان از کنسوئلو که از ترس می لرزید خواستگاری کرد، و این آغاز قصه ای شد عاشقانه و پر فراز و نشیب که لحظاتش در این کتاب ثبت است. نامه‌های این کتاب روایت دو زندگی است: زندگی زنی که از پس پرده‌های زمان به زیبایی پدیدار شده است، و زندگی نویسندهای خلبان که آنطور که خود می گفت تنها با مرگ به آرامش می رسید و وعده می داد که در ابدیت چشم انتظار گل سرخ زندگی اش بماند.