موضوع حساس و مهم در ارزیابی حقانیت سوسیالیسم این است که سوسیالیسم تحقق چه چیزی را به عنوان وعده‌ی نهایی خود تعهد کرده است. در تاریخ تفکر سوسیالیستی، همیشه برداشت شبه مذهبی رستگاری‌جویانه از سوسیالیسم وجود داشته است - اعتقادی مبنی بر این که سوسیالیسم همه‌ی بیماری‌ها را شفا خواهد بخشید، همه‌ی مسایل را حل خواهد کرد، به همه‌ی تضادها پایان خواهد داد و سرانجام بار همه‌ی آن رنج‌هایی را که همیشه به بشر تحمیل شده است از دوش او برخواهد داشت. سوسیالیسم به معنای نجات دوباره‌ی انسان از اسارت کهن او، ساختن جهان از نو، پدید آوردن مرد و زنی تراز نو بوده است. البته این موضوع مورد تأیید و قبول بوده است که همگی این‌ها نمی‌تواند به طور فوری تحقق یابد، اما تحقق آنها پس از آن که نظم کهن برچیده شود، مدت خیلی زیادی طول نخواهد کشید.