کتاب کورسرخی (روایت هایی از جان و جنگ)
نویسنده: عالیه عطایی
ما زخم خوردگان جنگهای طایفهای هستیم. طایفهمان آن است که بیشتر بزند، بیشتر بکشد، بیشتر ببرد. این تقصیر بیگانههاست؟ نه. ما وارثان طوایفمان هستیم. شهر و بیابان توفیری ندارد، وقتی بیرحم به جان هم میافتیم. ما به جان هم میافتیم و غریبه خانهمان را فتح میکند. ساده است که ما همدیگر را بخوریم و دیگران ما را بخورند. ما دعا بخوانیم و هم را سـر ببریم و دیگران صلیب بکشند و ما را بمباران کنند. ما مسلمانانی که در تمام جهان تروریستایم، در خانهی خودمان کشته میشويم و غیر مسلمانان منجی ما میشوند. شما دیدهاید که مریم چه طور خون عیسی را از درودیوار هلمند و قندهار و مزار پاک میکند؟
مطالب پیشنهادی
گمگشتگی؛ خاصیت انسان معاصر
مروری بر کتاب کافورپوش نوشتهی عالیه عطایی
نقد بیطرفانهی دو کشور دوست و همسایه
مروری بر مجموعه داستان چشم سگ نوشتهی عالیه عطایی
به گاه دگردیسی اشیاء، ما تباه شدهایم
دربارهی کتاب کورسرخی نوشتهی عالیه عطایی
کتاب های پیشنهادی