کشف الابيات‌ها برای متون ادب فارسی از ضروریات‌اند اما متأسفانه آن طور که باید و شاید به آن‌ها پرداخته نشده است. بعضی از متون ادب فارسی ما، مانند دیوان سنایی، دیوان خاقانی، دیوان فرخی سیستانی و مانند آن‌ها فاقد یک کشف الابيات دقیق هستند و حتی بعضی از آن‌ها فهرست اشعار مناسبی ندارند که این امر، کار را برای جست‌وجوگران و محققان ادب پارسی دشوار می‌کند. دربارة متون دیگر مانند تذکره‌ها و کتاب‌های علوم بلاغت مانند ترجمان البلاغه تأليف رادويانی و المعجم فی معاییر اشعارالعجم تألیف شمس قیس رازی نیز وضع به همین منوال است و فاقد یک کشف الابيات راهگشا هستند.