شکی نیست که بودلر در داستان بلند فانفارلو، منتشر شده به سال 1847، خودش را در قهرمان داستان، ساموئل کرامر، توصیف می‌کند. آسلینو، دوست بودلر، یکی از نخستین منتقدانی بود که به این شباهت اشاره کرد؛ او در سال 1859، پاراگراف مربوط به توصیف فیزیکی کاراکتر را مثال می‌زند:«ساموئل ظاهری اصیل و اشرافی دارد، چشمانی درخشان همچون قطره‌‌های قهوه، بینی تیز با حالتی سرشار از شیطنت و تمسخر، لب‌های فریبنده و بی‌شرم، چانه‌ی مربع‌شکل که خودرأیی را القا می‌کند، گیسویی که متکبرانه مانند مدل‌های نقاشی‌های رافائل آرایش شده است.»

صفحه 57