کتاب حکایت حال گفتگو با احمد محمود
نویسنده: لیلی گلستان احمد محمود
گلستان: نظرتان درباره بزرگ علوی چیست؟
محمود: کارهای اولیة ایشان را خوب میپسندم. مخصوصا چشمهایش را که خیلی هم معروف است. یا رقص مرگ را با گیلهمرد را که بعضیها نمیپسندند. و چند داستان کوتاه دیگر. اما میآییم و میرسیم به امروز که دیگر کارهایش را نمیپسندم. رمان اخیرش موریانه را اصلاً نپسندیدم. البته آقای علوی خیلی وقت است که در ایران نیستند. زندگی ما با زمانی که ایشان اینجا بودهاند خیلی تفاوت پیدا کرده است. تحولات وسیعی صورت گرفته است. در موریانه ایشان از «ساواک»ی حرف میزند که هیچ آشنایی با آن ندارند - اتفاقاً در یک گفتوگوی رادیویی با ایشان، همین را در مورد موریانه از ایشان پرسیده بودند و اگر درست یادم مانده باشد گفته بودند که اطلاعات را از مطبوعات بهدست آوردهاند و از اسناد سفارتخانهای که در یکی از شهرهای اروپا، پیش از انقلاب، توسط مخالفین برای مدت کوتاهی تصرف شده بود - خُب، با اینها نمیشود یک رُمان جاندار نوشت. بخصوص که دوری ایشان از کشور موجب شده است که از لغاتی مانند «اُرسی» به جای کفش و «پایور» به جای افسر و «راپورتچی» و نیز نامهایی مثل «اداره مالیه» و «وکیلباشی» و «قباله» و «محکمه» و «مدرسة نظام» و... که حالا دیگر کاربرد ندارد استفاده کنند.
مطالب پیشنهادی
همهی اینها زندگی من را ساختند
مروری بر کتاب کودک تکههایی که من شدند نوشتهی رنه واتسون
ماجراهای رری دایناسور (رری دلش درخت کریسمس میخواهد)
معرفی کوتاه کتاب ماجراهای رری دایناسور (رری دلش درخت کریسمس میخواهد) نوشتهی لیز کلایمو
ده کتاب برتر دربارهی افراد گمشده
این داستانهای منقطع که هم در رمانها و هم در زندگی واقعی اتفاق میافتند، به شدت تأثیرگذار و کلیدی برای یک اضطراب جهانی هستند
کتاب های پیشنهادی