«... متاسفانه بسیار دشوار است نگرانی‌های کمابیش دائمی‌امان در مورد آینده را به یاد بیاوریم، زیرا در بازگشت‌مان از جایی که بودیم، شاید نخستین چیزی که از خاطره محو می‌شود این است که چه میزان از گذشته صرف این شده بود که چه پیش خواهد آمد؛ و به‌عبارت دیگر چه میزان از آن را در جایی دیگر به غیر از جایی که در آن حضور داشتیم گذرانده بودیم. در موضوع یادآوری شده و نیز خاطره دلشوره سفر به مکانی هر دو نوعی خلوص وجود دارد: و خود مکان است. که امکان می‌یابد برجسته و مشهود شود...»