مجله معمار شماره ۱۲۷
مجله معمار شماره ۱۲۷
شاید برای کمتر معماری این فرصت مغتنم فراهم آید که بتواند به خصوصی‌ترین فضای طراحی شده معمار بزرگی چون یوسف شریعت زاده دسترسی بیابد، از نزدیک با فضای زندگی او و خانواده‌اش آشنا شود، در پهنه داشته باشد، قدم بزند و روی مبلی بنشیند، در فضای داخلی دقیق شود، عکس ها و تابلوهای آویخته بر دیوارش را تماشا کند و گوشه‌هایی از هنر او را در خلق محیطی برای عزیزترین وابستگانش تجربه کند. هنگامی که به لطف و همت دکتر مریم شریعت زاده از وابستگان ایشان و هم دانشکده‌ای عزیزم با علی شریعت زاده فرزند این معمار نامی آشنا شدم و شرایطی مهیا شد که دیگر ساکنان مجموعه مسکونی زیبایی که او ساخته، راضی به بازدید از آن شدند، خوشحال بودم که بالاخره در پی چند نوبت اصرار و تقاضا، به آرزوی دوران دانشجوییام برای دیدار از این ساختمان و ورود به آن رسیدم. به گمانم تنها معماران و هنرمندانی که با ویژگی‌های معماری دهه‌های ۳۰ و ۴۰ خورشیدی آشنا هستند، در برخورد با این مجموعه خواهند توانست تفاوت آن را با خیل بناهای متداول و بیشمار به درستی تشخیص دهند، که اگر چنین باشد با توقفی طولانی در برابر این اثر و تماشای آن، همراه خواهد شد.
بابک زیرک
