
مجله تراژدی شماره 15
اجتماعی و فرهنگی
امید از ترس قوی تر است
القصه پی شکست ما پسته صفی
مرگ از طرفی و زندگی از طرفی
منسوب به ابوسعید ابو الخير
خوشبختانه دیگر کسی منکر این نیست که مردم ایران «خوب» زندگی نمیکنند، که این زندگی شایستهی هیچ ملتی نیست، که نیاز است به تغییر. باقی هر چه بنویسیم ذگر مصیبت است و نوحه سرایی سر آنچه هر روز تجربه میکنیم. اغلب ماها در حال قتل عام روزها و شب ها هستیم، بدون چشم اندازی به آینده. آن که هنوز آینده را در گذشتهی تونل زمانی میبیند جای خود، خیالش پُر شده از وهم. باقی اما همان کسانیاند که در زندگی روزمره شان به بنبست رسیدهاند یا مماساند با آن. این وسط گفتن از امید شاید بیهود باشد؛ امید به چی؟