مجله معمار شماره ۱۳۱
باوربه روایت باور
سیروس باور
در اروپای دهه ۱۹۲۰ با به نمایش درآمدن کارهای پیروان جنبش کنستراکتیویزم، دامنههای آن در قاره سبز توسط موندریان، تئو ون دزبورک و میس وندرروهه گسترش یافت و سپس در معماری اروپای شمالی و در کارهای اود و تاوت هلندی، به شکلی گستردهتر به اجرا درآمد.
کنستراکتیویزم مکتبی بود که با جنبش آرکیتکتون و طرحهای کازیمیر مالویچ در رابطه با ترکیب حجمهای مکعبی حاصل شده بود و هر چند جزء هنرهای آبستره مشتق از کوبیزم به حساب میآمد، ولی بیشتر جنبه معمارانه داشت. در ایران هم با اختلاف زمانی سی سال، شاهد کارهای پل آبکار و وارطان هوانسیان هستیم که به شدت متأثر از سبک و روش همین استادان هلندی هستند، به خصوص که این دو معمار ایرانی در همان زمان در اروپا تحصیل کرده بودند. بیشتر کارهای معماری که در دوران پهلوی اول، شرکتها و مهندسان خارجی و ایرانی در شهرهای مختلف ایران انجام دادند، متأثر از همین سبک معماری بود که بعدها توسط آبکار و وارطان به عالیترین مرحله معمارانه خود رسید و دورهای شاخص در روند معماری ایران به وجود آورد.
صفحه ۵- نام مجله: مجله معمار شماره ۱۳۱
- تعداد صفحات: 98
- شماره: 131
- سال انتشار: 1400
- ماه انتشار: بهمن و اسفند
- دوره نشر: دوماهنامه
- ناشر: معمار
- امتیاز: امتیازی ثبت نشده
دیدگاهها
در حال حاضر دیدگاهی برای این مقاله ثبت نشده است.
مطالب پیشنهادی
من به پوزیتیویسم شما نه میگویم!
رنه ولک: مروری بر زندگی و آثار
ماجراجویی در سفر زندگی
مروری بر کتاب پسرک، موش کور، روباه و اسب نوشتهی چارلی مکسی
عیسای محکوم
معرفی رمان محاکمه نوشتهی محمد آصف سلطان زاده
مجلههای پیشنهادی